Μέσα στην Τροία και τα χρυσά παλάτια
είδα πανοπλία τρανή με ασπίδα
δυο θηλυκά μάτια γίνονταν κομμάτια
μην βλέποντας για΄ κείνον, ζωής ελπίδα
Σαν φίδια μοιάζουν, τα ξανθά μαλλιά σου
και απ΄ τα χείλη, στέρεψε η φωνή σου
Θα γίνει αυτό που Έκτορα φοβάμαι
ως λεία, σε ξένων κλίνες να κοιμάμαι
Τον Αστυάνακτα μας θα εξοντώσουν
Θα κυριευτούν τα κάστρα του Πριάμου
ως στάχτη θα μείνουν, ως κόκκος μιας άμμου
όλα τα γένη της Τροίας, θα ματώσουν
Από βασίλισσα εγώ, η Ανδρομάχη
σκλάβα θα σέρνομαι, Ελλήνων Αχαιών
Ανδρείοι Τρώες, θα πέσουνε στη μάχη
θα ακουστεί, παντού το κλάμα των θεών
Σαν το σκυλί, νεκρός θα περιφέρεσαι
ως τρόπαιο μιας άμαξας θα φέρεσαι
με οδηγό, τον ξακουστό Αχιλλέα
το σπλάχνο της Θέτιδας και του Πηλέα
Ανάθεμά σε πανάθλια Ελλάδα
που οδυρμό, θα κεράσεις την Εκάβη
και τ΄ άστρο μας άλλο πια δεν θ΄ ανάβει
το τέλος μας, θα ψάλλει και η Παλλάδα.
είδα πανοπλία τρανή με ασπίδα
δυο θηλυκά μάτια γίνονταν κομμάτια
μην βλέποντας για΄ κείνον, ζωής ελπίδα
Σαν φίδια μοιάζουν, τα ξανθά μαλλιά σου
και απ΄ τα χείλη, στέρεψε η φωνή σου
Θα γίνει αυτό που Έκτορα φοβάμαι
ως λεία, σε ξένων κλίνες να κοιμάμαι
Τον Αστυάνακτα μας θα εξοντώσουν
Θα κυριευτούν τα κάστρα του Πριάμου
ως στάχτη θα μείνουν, ως κόκκος μιας άμμου
όλα τα γένη της Τροίας, θα ματώσουν
Από βασίλισσα εγώ, η Ανδρομάχη
σκλάβα θα σέρνομαι, Ελλήνων Αχαιών
Ανδρείοι Τρώες, θα πέσουνε στη μάχη
θα ακουστεί, παντού το κλάμα των θεών
Σαν το σκυλί, νεκρός θα περιφέρεσαι
ως τρόπαιο μιας άμαξας θα φέρεσαι
με οδηγό, τον ξακουστό Αχιλλέα
το σπλάχνο της Θέτιδας και του Πηλέα
Ανάθεμά σε πανάθλια Ελλάδα
που οδυρμό, θα κεράσεις την Εκάβη
και τ΄ άστρο μας άλλο πια δεν θ΄ ανάβει
το τέλος μας, θα ψάλλει και η Παλλάδα.
4 σχόλια:
Καβάφης, Χριστιανόπουλος, Μικρή Λογοτέχνης: Να τραβήξουμε λοιπόν μια ευθεία γραμμή που τους ενώνει; :-)
Τελικά η Ανδρομάχη εμπνέει, είναι μια τραγική φιγούρα...
καταπληκτικη δουλεια μικρη μας λογοτεχνη!!
εχεις πραγματικα παρα πολυ ταλεντο..και το ποιημα μου φανηκε πολυ εμπνευσμενο!
εχω μια απορια-αγνωστη λεξη:τι σημαινει "Αστυάνακτα"?
φανταζομαι κατι με ανακτορο και πολη..αλλα θελω και την ακριβη ερμηνεια απο την ειδικο!
φιλακια!
υ.γ.το διαβαζαμε οι δυο φιλεναδες και μας αρεσε πολυ το σημειο με τις κλινες!η καημενη η ανδρομαχη..
γενικα μας θυμισε επος το ποιημα!
Μια ευθεία γραμμή;Όχι δα..και με ποιους; Τους Καβάφη και Χριστιανόπουλο; δεν το νομίζω...Αν έμπαινα σε μια γραμμή με αυτούς, τότε θα ήταν μια γραμμή ζικ ζακ. Ούτε που έχω ξεκινήσει το ταξίδι μου, για εκεί...Το μολύβι μου, δεν βάφει ακόμη καλά για να την τραβήξει...
Φιλενάδες μου γλυκιές και αγαπημένες!!! Ευχαριστώ, τόσο πολύ!!!Κι εμένα μ΄ αρέσει ο στίχος που προαναφέρατε!!! Όσο για τον Αστυάνακτα, ήταν ο γιος της Ανδρομάχης και του Έκτορα, που βρέφος
ακόμη, τον πέταξαν οι Αχαιοί, από τα τείχη της Τροίας, μετά τον διασυρμό του νεκρού πια πατέρα του από τον Αχιλλέα. Όσο για την ηρωίδα μας, την άρπαξε ως λάφυρο, ο γιος του Αχιλλέα, Νεοπτόλεμος, και απέκτησαν νέο παιδί το Μολοσσό! Κι αφού το μάθημα ; ) τελείωσε, κλείνω με πολλά φιλιά!!!
Δημοσίευση σχολίου