Απλά μια σκιά θα είμαι...τίποτε περισσότερο...
μια σκιά στο πορτρέτο του Έρωτα...
Σκοτεινή και Θολή...
Και το κόκκινο χρώμα δίπλα μου...
σαν φωτιά σαρκάζει και γελά...
να θυμίζει ότι δεν μου δόθηκε ποτέ...
Μια ανταύγεια από πράσινο χρώμα...
στάθηκε φευγαλέα κοντά μου...
μα ξέβαψε στο φοβισμένο ανεξίτηλο φως...
Θέλω να φύγω..από το απέραντο, χιονισμένο...
κενό χαρτί της ζωής μου...
σκίζοντάς το, τελειώνουν όλα...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
4 σχόλια:
:(:( ela kopela mou ti apaisiodoxes notes einai autes?
pros to parwn mono aytes tha akoyte apo mena!xi xi...poy tha paei...tha allaxei, den mporei...
Filakia polla!!!
Δεν πειράζει Μικρή μου Λογοτέχνη. Θα λιώσει το χιόνι απ' το κενό χαρτί της ζωής σου και το χρώμα απ' τη λάμψη της αισιοδοξίας θα σε φωτίσει μικρή σκιά του Έρωτα και θα διαλύσει το πυκνό σκοτάδι σου... Τότε το σαρκαστικό κόκκινο που τόσο σε πλήγωσε θα... μαυρίσει απ' την ντροπή του μικρή ηλιαχτίδα του Έρωτα!
Υπάρχουν κι αυτές οι στιγμές πόνου στη ζωή μας. Υπάρχει όμως κι αυτή η ανυπέρβλητη ευτυχία να μας υπενθιμήσει ότι αυτές στιγμές είναι παροδικές. Είναι τόσο αδύναμες μπροστά της άλλωστε!
Να έχεις ένα όμορφο κι αισιόδοξο απόγευμα!!! Πολλά φωτεινά φιλιά!!!!!!
S eyxaristw Tinoula moy!to sxolio sou einai pragmatika poli omorfo!nomizw ta les ola!Nai yparxoun dystyxws tetoies stigmes!kai einai to thema poso diarkoyn...tha mou peis etsi ektimatai i eutuxia!mesa apo pikra, katalabainoume tin megali axia tis!
kalo ximerwma...polla filia!
Δημοσίευση σχολίου