Δευτέρα 14 Απριλίου 2008

Προμήνυμα συμφοράς

Μέσα στην Τροία και τα χρυσά παλάτια
είδα πανοπλία τρανή με ασπίδα
δυο θηλυκά μάτια γίνονταν κομμάτια
μην βλέποντας για΄ κείνον, ζωής ελπίδα

Σαν φίδια μοιάζουν, τα ξανθά μαλλιά σου
και απ΄ τα χείλη, στέρεψε η φωνή σου
Θα γίνει αυτό που Έκτορα φοβάμαι
ως λεία, σε ξένων κλίνες να κοιμάμαι

Τον Αστυάνακτα μας θα εξοντώσουν
Θα κυριευτούν τα κάστρα του Πριάμου
ως στάχτη θα μείνουν, ως κόκκος μιας άμμου
όλα τα γένη της Τροίας, θα ματώσουν

Από βασίλισσα εγώ, η Ανδρομάχη
σκλάβα θα σέρνομαι, Ελλήνων Αχαιών
Ανδρείοι Τρώες, θα πέσουνε στη μάχη
θα ακουστεί, παντού το κλάμα των θεών

Σαν το σκυλί, νεκρός θα περιφέρεσαι
ως τρόπαιο μιας άμαξας θα φέρεσαι
με οδηγό, τον ξακουστό Αχιλλέα
το σπλάχνο της Θέτιδας και του Πηλέα

Ανάθεμά σε πανάθλια Ελλάδα
που οδυρμό, θα κεράσεις την Εκάβη
και τ΄ άστρο μας άλλο πια δεν θ΄ ανάβει
το τέλος μας, θα ψάλλει και η Παλλάδα.


Σάββατο 12 Απριλίου 2008

Ποια είναι η κουτσή Μαρία;

Μπορεί, επιτέλους κάποιος να μου πει, ποια είναι τελοσπάντων, αυτή η κουτσή Μαρία;
Ε; Από που βγήκε το όνομά της; γιατί, συνέχεια λέμε, δεν θα κάνω αυτό, δεν θα κάνω το
άλλο, δεν θα πάω εκεί, δεν θα φορέσω αυτό, γιατί το έχει, ή το κάνει και η κουτσή Μαρία;
Χμ; Ας μου πει επιτέλους κάποιος!Γιατί όχι, ας αρχίσουμε να λέμε, σιγά μην βάλω αυτό το
σακκάκι!Και ο κουφός Πέτρος το φορά! ΄Η σιγά, μην πάμε εκεί, που θα΄ ναι και η τυφλή
Χριστίνα, ή ακόμη, αυτό; ποιο; αυτό;!Μέχρι και η κουλή Ελένη το ξέρει καλέ!!!
Βγάλτε με από αυτό το αδιέξοδο!!!

Πέμπτη 10 Απριλίου 2008

Ανεκπλήρωτα

Όπως ο αέρας μυρίζει βροχή
έτσι και τα όνειρα, μυρίζουν δάκρυα
όνειρα που΄ μειναν
ανεκπλήρωτα
όνειρα δίχως έρωτα
για μια ζωή

Όπως ο πόνος φέρνει σιωπή
έτσι και τα όνειρα, σιωπούνε
όνειρα που΄ μειναν
ανεκπλήρωτα
όνειρα χωρίς έρωτα
στη ζωή

Δίχως έρωτα
ανεκπλήρωτα
όνειρα...








Ελληνικοί στίχοι στο Zombie!!!

Ναι! πριν δυό χρόνια, είπα να κάνω και εγώ, αυτό που κάνουν πολλοί
συνθέτες, και έγραψα μερικούς στίχους, για το Zombie, των Cranberries.
Φυσικά δεν συγκρίνονται με τους αγγλικούς, και ούτε αποτελούν μετάφραση,
απλά, επειδή μου άρεσε πολύ το κομμάτι, είπα να κάνω μια προσπάθεια!!!

Κρυμμένο μέσα στην ψυχή μου,
βαθύ έχω και άδειο καημό
και αν καίει ξανά το κορμί μου,
δεν ξέρω σε ποιον να το πω

Μια φορά, να σε δω, να σου πω, σ΄ αγαπώ
προσπαθώ
πολεμώ
δεν το αντέχω
σαν σκιά τριγυρνάς, το μυαλό κυβερνάς
δεν μπορώ
δεν μπορώ
δεν το αντέχω

Σ΄αγαπάω, Σ΄αγαπάω, Σ΄ αγαπωωώ...

Η μέρα φεύγει
η νύχτα γεννιέται ξανά
το αστέρι που τώρα φέγγει
μια αγάπη κρυφή μαρτυρά



Τετάρτη 9 Απριλίου 2008

Το Τίμημα

Ένας δυνατός έρωτας, πληρώνει πάντα
και ένα τίμημα! Είναι σαν ένα ζευγάρι,
από ήλιο και σελήνη...Συναντιούνται
και φλερτάρουν, μόνο λίγα δευτερόλεπτα
στο άρωμα της δύσης, και της ανατολής...
ΚΑΘΕ φορά όμως και ΚΑΘΕ μέρα, είναι
εκεί, για ΠΑΝΤΑ!

Τρίτη 8 Απριλίου 2008

O Καφές σου έχει κρυώσει και το ράδιο κλειστό...

Αγαπημένοι μου φίλοι, θέλω να μου πείτε με αφορμή, αυτό το υπέροχο τραγούδι των
Πυξ-Λαξ, τι κάνουμε, όταν:
1: Ο καφές του/της έχει πια κρυώσει(Ελληνικός,Νες,Γαλλικός,καπουτσίνο-δεν έχει σημασία);
2:το ράδιο είναι κλειστό τώρα για μέρες(Μελωδικός, Ερωτικός και άλλες αγαπημένες συχνότητες!Αχ, Βαχ!)
3:τον/την θυμόμαστε, που είχε ξαπλώσει/που ξάπλωνε στου μονού μας κρεββατιού(καναπέ,διπλού ό,τι προτιμάτε), τις καλημέρες;
Ει! Θέλω συμβουλές!!!

Νοσταλγία

Είναι πράγματι, μια τόσο γλυκόπικρη γεύση στο νου...
Κάτι χαμένο, κάτι σαν κενό, κάτι σαν κόμπος στο λαιμό...
Κάτι σαν ένα καρφί που κοιμάται στην καρδιά σου...
Σαν ένα γιατί που ρωτάει την ψυχή σου...
Σαν ένα φοβάμαι, μήπως δεν ξαναδώ, δεν ξαναγγίξω...

ότι άφησα και ότι μ΄άφησε πίσω...

Δευτέρα 7 Απριλίου 2008

Pencil

Να΄μαι κι εγώ.
Αυτό είναι το πρώτο μου Blog, και είμαι πολύ πολύ χαρούμενη.
Μαζί θα πάρουμε μολύβι και χαρτί, ποντίκι και πληκτρολόγιο
και θα πούμε όλα όσα υπάρχουν μέσα στην καρδιά μας... Εγώ,
θα είμαι πάντα εδώ, για να σας ακούω, να σας διαβάζω, και να
μαθαίνω από σας... Ελπίζω να σας αρέσει...